Hayatın içinde gerçek ve gerçeküstü diye bir ayrım
yoktur. İnsan insanı sömürsün diye çizilen çizgileri
öyküler kaldırır aradan. Bir ses duyduğumuzda
bilemeyiz nereden geldiğini. Kuyunun içinden mi
dışından mı! Gülnaz Eliaçık Yıldız ikinci kitabında
sınırları usulca kaldırıyor ortasından. İki bölüme
ayrılmış metinlerin arasında ince bir “güzeşte” olsa
da hızla geçmek gerek köprüden. Soluk soluğa
yazıldığı için ara vermeden dinlemek gerek kuyunun
sesini. Gerçeğin sınırları aradan kalksın diye. İşte
böyle çağırıyor bizi öyküler.