Sanatın, edebiyatın işlevi; yaşamı yeniden algılamak, yeniden tanımlamak, yaşama yeni bir bakış açısı getirmek ya da yaşamı yeniden doğruya çekmektir. Nedir doğru, nedir ölçüsü? Bir ikinci sakıncası da; sanatı engaje etmek. Özellikle günümüz müslüman yazarların önündeki handikaptır bu. Öğretinin dışında seyreden bir yaşama yaklaşımda, sanatla yaşam ilişkisini estetik bir uyum içinde nasıl sergileyebilecek Müslüman yazar?