Hepsi birer heykel. Özkök fotoğraf çekince zamanın heykeli ortaya çıkıyor. O fotoğrafçı bir şair, şairken de fotoğrafçı. Geçip gideni yakalayıp resme yapıştırıyor.
-Claude Simon-

Bu portreler kesintisiz bir iç gerilimden ortaya çıkmaktadır. Lütfi Özkök'te şair fotoğrafçıyla savaşmaktadır. Fransız kültürüne derin bir sevgisi olan parlayıcı Akdeniz mizacı, karanlık İskandinav kışına karşı isyan etmektedir. Kaderin ona bu lanetli hediyesi karmaşayı çözemiyor.
-Ivar Ivask-, Books Abroad

Özkök tarafından portresi çekilmek bir rütbeye erişmek gibi bir şey.
-Dagens Nyheter-

Yalnızlık. O, bu kuşatmayı bütün ozan dostlarında görmüş ve resimlemiş. Yalnızlık Lütfi Bey'de en belirgin duygulardan biri. Ondaki hüzünlü ve melankolik yapının kimyasında sanırım Rilke'nin boyası var. Lütfi Özkök'ün büyük ve güleç yüreği şiddetli duyguların çarpıştığı bir arena gibi.
-Elisabeth Marton-, Rejisör, Rüzgârların Yolu

Rüzgârların Yolunda, kişiliği, zekâsı ve yetenekleriyle rastlantıları değerlendirerek hak ettiği biçimde dünyaca ünlü bir fotoğrafçı haline gelen Lütfi Özkök'ün farklı iklimlerin havası sinmiş, cıvıl cıvıl, renkli yaşamöyküsü ve yaratıcılık serüveninin hikâyesi.