´´Sevmenin, kıskanmanın, merak etmenin, delice özlemenin hummalı lezzetini ben bilmiyordum.
O gece sert rüzgarlar esti. Dışarıda unutulmuş lastik leğen avluda bir baştan bir başa dolaştı durdu. Uyuyamıyordum.
Yan yatmış gülerek ´hasreti adem bilir´ deyişini unutamıyordum. Her kurduğu cümleyle hasretini ilan ediyordu. Haydar´ dan korkmuştum.
Hiç kadın etine dokunmamış bu genç erkek, aşka dair biz lümpen şehirlilerden çok daha fazla şey biliyordu.
Ben bocalarken o sessizce yönlendirdi.´´
Yeşim Dorman, yüzünü ve kalbini tuttuğu bu rüzgarlı ve bilge Doğu coğrafyasından dört öykü ile karşımızda.