Akira Mizubayashi Can Kırığı'nda anımsama, köksüzleşme ve sonsuz yas gibi izlekleri klasik müziğin tınılarıyla buluşturuyor. Tokyo, 1938 yılı. Klasik müzik tutkunu dört amatör müzisyen -Japon İngilizce profesörü Yu ve üç Çinli misafir öğrenci- düzenli olarak toplanıp prova yapmaktadır. Japonya-Çin Savaşı'nın devam ettiği o dönemde, müziğin kurduğu bu dostluk köprüsü askerlerin provayı basıp dört müzisyeni İmparator'a karşı komplo kurmakla itham etmesiyle yıkılır. Askerlerden biri Yu'nun kemanını kırıp tüm müzisyenleri karargâha sorgulamaya götürecek ve bu anlar o esnada dolaba saklanan Yu'nun 11 yaşındaki oğlu Rei'nin babasını son görüşü olacaktır. Rei o günden sonra elinde babasından tek hatıra olan kırık bir kemanla babasının yasını tutmak ve hatırasını yeniden inşa ederek büyümek zorunda kalacaktır.